حسینیه‌ای به وسعت زندان‌های گیلان + عکس و فیلم
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۵۷۲۰۵
به گزارش خبرگزاری فارس از رشت- حمیدرضا دنیادیده؛ امام خمینی (ره) می‌فرمودند: «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه‌داشته است»؛ محرم و صفری که در چرخش هرسال، شور و شعور انسانیت، شجاعت، آزادگی، زندگی و مردانگی را حیات می‌بخشد.
محرم و صفری که امام خمینی (ره) از آن به‌عنوان کانون حیات اسلام یاد کرده بود، با گذشت بیش از چند دهه، همچنان همان رنگ و بویی را دارد که در اوایل انقلاب داشت؛ هویت انسان‌ها و شیعیان را معنا می‌بخشد و آن را تقویت هم می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ماه محرم و شهید عزیز این ماه، قبله‌گاه قلوب است؛ مغناطیسی است که همه را به خود جلب و متحد می‌کند. به حرکات و جنب‌وجوش‌ها در هر خواستگاه و مکانی، سمت‌وسوی حسینی می‌دهد.
ماه محرم و اقامه عزا برای سیدالشهدا فرصتی برابر است، فقر و غنی، پیر و جوان و سیاه‌وسفید نمی‌شناسد؛ محرم و امام حسین علیه اسلام برای همه یکسان است، هرکسی که حب ولایت و امامت را در دل داشته باشد، آزاد باشد یا اسیر و دربند، فرقی نمی‌کند؛ دل‌بسته و شیفته امام می‌شود و با نوای حسین فاطمه، چشمانش و تر و لب و زبانش به ذکر مصیبت سیدالشهدا و آل الله، مشغول می‌شود.
عـزاداری بـرای سیدالشهدا علیه اسلام یکی از بزرگ‌ترین مصادیق بزرگداشت شعائر الهی است و در حقیقت یکی از مهم‌ترین امتیازات جامعه شیعه به‌حساب می‌آید، امتیازی که گویا از چشمه پرفیض نورانیّت و معنویّت عاشورا سرمشق می‌گیرد و تا قیام حضرت حجت ابن الحسن علیه‌السلام، ادامه دارد.
در آستانه ماه محرم، همه شهرها و روستاها، مساجد و تکایا، معابر و خیابان‌ها از ماتم امام حسین علیه‌السلام و یاران باوفایش، سیاه‌پوش می‌شوند.
شیفتگان حضرت اباعبدالله با ذکر مصیبت و سیر در فرهنگ حسینی، گریه و اشک بر امام مظلومان سعی می‌کنند تا شفاعت فرزند زهرا نصیبشان شود و درهای بهشت به روی آن‌ها گشوده شود؛ درهایی که نه‌تنها فقط آزادمردان بلکه زندانیان و کسانی که دربند هستند بیشتر آن را درک می‌کنند؛ زندانیانی همچون زندانیان گیلانی.
در زندان‌های گیلان گرچه افرادی به سبب ارتکاب جرائم دربند و از فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی آن‌ها ممانعت می‌شود اما عشق به امام حسین علیه‌السلام و آماده شدن برای اقامه عزای حسینی چه‌بسا در قیاس با بسیاری از افراد و مکان‌ها، پاک‌تر و دلدادگی و شیفتگی دربندها، به‌مراتب بیشتر هم هست.
زندانیان گیلانی در سراسر زندان‌های استان طی روزهای اخیر هر چه سیاهی داشتند، بر درودیوار کوبیده و خود را محیای اقامه عزا کرده‌اند؛ با نصب هر تیکه پارچه سیاه و کتیبه شهدای محرم، خود گریسته و یا گریانده‌اند. روضه خوانده و بر سینه کوبیده‌اند و با یاد اسارت خاندان آل الله، رهایی هرچه سریع‌تر خود را از خداوند متعال و سیدالشهدا، مسئلت کرده‌اند.
زندانی‌های زندان‌های گیلان، عشق و ارادت آن‌ها به سیدالشهدا و دلدادگی‌های آن‌ها به اسرای کربلا به‌حق ثابت کرده است که قلوب مؤمنین از شهادت امام حسین علیه‌السلام حرارت و گرمایی دارد که هیچ‌گاه سرد و خاموش نمی‌شود؛ حتی اگر دربند باشند و از لذت‌های اجتماعی محروم باشند.
در زندان‌های گیلان، خواسته همه زندانیان از سیدالشهدا هنگام نصب کتیبه‌ها و پارچه‌های سیاه، آزادی است و اشکشان برای ندامت از گناه، رهایی از حق‌الناس یا درخواست رأفت خداوند برای بخشش مردم.
چهره زندانیان دربند، هنگام نصب کتیبه و پارچه سیاه‌ها نشان می‌دهد که جسمشان در زندان و است و دلشان به حسینیه و تکیه و مسجد محل پرکشیده است؛ به دلشان هم که رجوع کنید، درک می‌کنید که بیش از هرزمانی آن‌ها مشتاق‌اند تا در کنار هم دسته‌ای‌ها و هم‌محلی‌های خود برق عزا را به پا کنند و لباس سیاه خود را بپوشند و بر سر و سینه خود از غم و مصیبت امام حسین و اولادش، بکوبند، خدایا آزادگی و جاودانگی را به‌حق امام حسین علیه‌السلام به همه بندگان اسیرت عطا بفرما.
پایان پیام/۸۴۰۰۸
منبع: فارس
کلیدواژه: زندان گیلان زندان لاکان زندان محرم امام حسین امام حسین علیه السلام زندان های گیلان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۵۷۲۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه شغلی دارد؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه‌های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود، اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جا‌هایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیرو‌های دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»